Sportterm van de week: De truien in de Tour De France

Elk jaar bij het begin van de zomer in juli is het zover. De Ronde van Frankrijk wordt dan gelanceerd met een startschot op een elk jaar veranderende vertrekplaats. Het is de start van een drie weken durende reis naar de Champs-Elysées in Parijs. Gedurende die reis proberen een twintigtal teams van elk negen renners het beste van zichzelf te geven. Elke ploeg heeft dan ook zijn eigen truitje met uiteraard de belangrijkste sponsors erop. Toch zien we enkele andere truien in het peloton opduiken tijdens de Tour. Zij tonen in de meeste gevallen een leider van een bepaald klassement. We geven een overzicht van de truien die in de huidige tijd worden gebruikt en eveneens de recordhouders van elke trui.

1. De Gele Trui

De meest bekende trui en het symbool van de Tour De France.  De gele trui toont aan wie de leider is in het algemeen klassement. Met andere woorden: de drager van de gele trui heeft het hele afgelegde parcours op dat moment het snelste afgelegd. Diegene die in Parijs met de trui om zijn schouders aankomt, wint die editie van de Ronde van Frankrijk. In tussenspurts kunnen er ook bonusseconden worden gewonnen. Het aantal seconden ligt hoger bij bergritten, vandaar dat de winnaar van de Tour vaak een klimmer is. Ook een overwinning in een etappe levert extra seconden op. De tijdritten zijn ook een belangrijke factor in de jacht op de gele trui. De absolute recordwinnaar van de trui was tot 2012 de Amerikaan Lance Armstrong met zeven stuks. De internationale wielerbond UCI nam zijn overwinningen echter af nadat hij bekend had doping te hebben gebruikt. Hierdoor zijn nog vier renners gedeeld recordhouder met vijf overwinningen: de Belg Eddy Merckx, de Spanjaard Miguel Indurain en de Fransen Jacques Anquetil en Bernard Hinault.

2. De Groene Trui

De groene trui of de leider van het puntenklassement bepaalt wie op dat moment de beste spurter is in de wedstrijd. Door een etappe te winnen kunnen er punten worden behaald die meetellen voor deze trui. Om de spurters niet te bandelen, worden er in vlakke etappes meer punten uitgereikt dan in bergritten. De tussenspurten zijn een andere manier om punten te sprokkelen. Het is dus niet zo dat de persoon die de meeste etappes wint automatisch de groene trui zal zinnen. De absolute recordhouder in het behalen van de groene trui is de Duitser Erik Zabel. In zijn prijzenkast hangen maar liefst zes exemplaren. De Slovaak Peter Sagan zit met vijf stuks in het wiel van Zabel. De Ier Sean Kelly sluit de top drie af met vier stuks.

3. De Bolletjestrui

De bolletjestrui geeft weer wie de beste klimmer is in de Tour de France. Net als bij de groene trui, kunnen er punten worden verdient op bepaalde momenten tijdens een rit. Die punten worden niet verdient tijdens een tussenspurt, maar tijdens tussentijdse beklimmingen. De renner die eerst boven komt, krijgt de meeste punten. Een zwaardere beklimming levert logischer wijs meer punten op dan een makkelijke korte klim. Als de aankomst van een etappe bergop ligt, zijn er eveneens een groot aantal punten voor het bergklassement te verdienen. De recordhouder van deze trui is de Fransman Richard Virenque. Hij won het bergklassement maar liefst zeven keer. Hij wordt op de voet gevolgd door de Spanjaard Frederico Bahamontes en de Belg Lucien Van Impe, die elk zes keer met de prijs aan de haal gingen.

4. De Witte Trui

De witte trui is eigenlijk een kleine versie van de gele trui. In tegenstelling tot de andere truien, komt niet iedereen hiervoor in aanmerking. De witte trui is namelijk een klassement dat enkel geldt voor renners jonger dan 26 jaar. Het jongerenklassement zoals de competitie voor de witte trui ook wordt genoemd, wordt bepaald door de positie van de renner in het klassement voor de gele trui. Er zijn dus geen plaatsen waar er specifiek punten voor de witte trui kunnen worden gepakt. Omdat renners vaak pas naar de Tour mogen als ze bij de besten van hun team horen en dat meestal op latere leeftijd is, is het lastig om de witte trui meer dan één keer te winnen. De Duitser Jan Ullrich en de Luxemburger Andy Schleck slaagden hier wel in en wonnen de trui tot drie maal toe. Later wonnen ze ook een keer het eindklassement.

5. De superstrijdlust

Dit is niet echt een trui waar een renner mee rondrijdt. De renner die volgens een jury in de voorafgaande etappe het meeste aanvalsdrang had, krijgt de prijs van de strijdlust. Hij mag dan met een rood rugnummer rondrijden. Na de aankomst in Parijs beslist diezelfde jury welke renner er over een hele Tour de meeste inzet heeft getoond. Deze gaat aan de haal met de prijs van de superstrijdlust. De Belg Eddy Merckx heeft de meeste prijzen op zijn palmares staan. De Kannibaal won de prijs vier keer.

6. De Rode Lantaarn

De renner die op de laatste plaats in het algemeen klassement staat, wordt de rode lantaarn genoemd. Deze is niet te zien in het peloton, maar krijgt in de laatste etappe een symbolische rode lamp. De Belg Wim Vansevenant heeft de twijfelachtige eer om recordhouder te zijn van deze prijs. Hij werd drie keer laatste in de Ronde.

7. Het ploegenklassement

Op basis van de opgetelde punten die de drie eerst gerangschikte renners van elke ploeg hebben behaald, wordt er ook een ploegenklassement opgesteld. De renners van de ploeg die aan de leiding staan in dit klassement, dragen een geel rugnummer. Meestal is de ploeg van de renner die de Tour wint, ook eindwinnaar in dit klassement. De tourwinnaar is immers altijd goed omringd.